Bozorda karamlarning so‘ligan barglarini tozalayotgan amakidan “Shu barglarni quyonlarimiz uchun olsak maylimi?” deb so‘radi ko‘rinishidan soddalik ufurib turgan ayol yonida besh yashar iltijoli boqib turgan qizalog‘ini qo‘lidan ushlab turgan holda.
– Olavering, baribir chiqindiga olib ketishadi, — dedi iltifotli amaki.
Ona bola quyonlari uchun karam barglarining saralarini terib, xaltalarini to‘ldirishdi va qayta-qayta rahmat aytishdi.
Kechqurun karam sho‘rva ichib o‘tirgan qizcha:
– Oyijon, bizning quyonlarimiz yo‘q-ku, – dedi.
– Sen mening quyonchamsan, bolajonim, – deb qizining burnini chimchilab qo‘ydi ona.
– Unaqada ertaga quyonchangiz uchun bozordan nima so‘raymiz, – dedi qizaloq o‘zini quyonchadek tasavvur qilib.
– Ertaga jo‘jacham uchun novvoyxonadan tandir ushlamagan nonlarni so‘raymiz, – dedi ona o‘zining g‘amginligini berkitish uchun jilmayib.
– Oyijon, bugun siz bilan ishga boray, polni artishga yordam beraman, shunda kechga qolmasdan birpasda bo‘lamiz, – qizaloq ham xushchaqchaq ohangda oyisiga yalindi.
Ona ko‘z yoshlarini ko‘rsatmaslik uchun qizini mahkam bag‘riga bosdi. “O‘qimagan onangni kechir, bolam” deya unsiz yig‘ladi.
Nasiba
Date: